Wielu zawodowych fotografów zaczynało swoją przygodę w dosyć podobny sposób. Portretowanie bliskich, aparat zawieszony na szyi niezależnie od warunków atmosferycznych czy wysyłanie własnych prac na różnego rodzaju konkursy fotograficzne. Praktyka, upór, niespotykana zawziętość decydują poniekąd o powodzeniu misji, jaką jest przeistoczenie się z hobbysty w zawodowca. Regularne ćwiczenie jest równoznaczne z nabywaniem nowych umiejętności.
Co jest najważniejsze przy wykonywaniu świetlnego graffiti?
Zawodowy fotograf to jednak nie tylko chodzący techniczny ideał, przed którym żądny aparat nie ma tajemnic. Techniczne niedoskonałości to zaledwie drobiazgi, z którymi można się łatwo uporać. Znacznie gorzej wyrobić w sobie ciekawość świata oraz zainteresowanie drugim człowiekiem. Fotograf, który planuje zająć się tym rodzajem fotografii, który będzie od niego wymagał styczności i ścisłej współpracy z drugą osobą, powinien być człowiekiem o konkretnych cechach charakteru. Nici bowiem z dobrego portretu, jeżeli fotograf nie zbuduje z osobą fotografowaną odpowiedniej relacji opartej na zaufaniu. Właśnie dlatego warto ćwiczyć robienie zdjęć, rozmawiając. Dobry fotograf, to ktoś, kto skróci dystans i spowoduje, że dyskomfort przestanie dla nas istnieć.
